yaşama dair hatırladığım tek şey kusursuz gökyüzü,öyle kusursuz ki herkesi boğuyor içinde.
Küçük olanın cam olduğuna dair emin olamıyordum.Dokunmak istiyordum,kum zerrelerine ve parlak karanlığa.Yerle göğü yanyana getirmek istiyordum.Bay Morrison'ın yanılıyor olabileceğini aklıma dahi getirmek istemiyordum.İlahlaştırılmış bir nesne kadar anlamsız olduğunu kanatlarımı kullanamadığımda anlamıştım.Din kitaplarının kusursuzluğuna paralel yazmıştı sözlerini.Üzüldüm ve şimdi yaşama dair sadece, hammaddesi hayal kırıklığı olan göz yaşlarımı hatırlıyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder